„Puchacz zwyczajny”- zwierzę chronione
• Zapoznanie z ptakiem chronionym w Polsce,
• Wzbogacenie słownictwa o nowe wyrazy.
• Rozwijanie mowy i myślenia, percepcji słuchowej.
• Doskonalenie sprawności manualnych.
Słuchanie wiersza „Sowa” Doroty Kossakowskiej
Pióra gęste i mięciutkie,
ostry dziób i szpony.
Każdy kto mnie spotka
trochę jest zdziwiony.
Widzę bardzo dobrze,
mam też niezły słuch.
Latam bezszelestnie,
tak jak leśny duch.
Rozmowa z dzieckiem na temat wyglądu sowy i cech charakterystycznych:
– pióra, dziób, szpony,
– dobry wzrok i słuch.
Puchacz zwyczajny- gatunek dużego, osiadłego ptaka z rodziny puszczykowatych, zamieszkującego niemalże całą Eurazję, a także północną Afrykę. Był on niegdyś intensywnie tępiony, odławiano go również by służył jako przynęta przy polowaniu. Obecnie jest ptakiem rzadkim i płochliwym, jednakże jego populacja powoli się odbudowuje, ze względu na objęcie go w wielu krajach ochroną gatunkową i strefową. Upierzenie ogólnie w różnych tonacjach brązu, nieco zmienne w zależności od podgatunku, z licznymi plamkami i kreskami. Samiec odzywa się najintensywniej w porach wieczornych lub o zmroku. Jest to przerywane co 8-12 sekund, bardzo donośne (słyszane nawet do 5 km) pohukiwanie „pu-hu” lub „PHUoo” (od czego wzięła się nazwa). Samica odpowiada tym samym, lecz wyższym i ochrypłym głosem. Okrzyki alarmowe są ostre, szczekliwe. Zaniepokojone kłapią też dziobem. Puchacze odzywają się praktycznie przez cały rok, najintensywniej jesienią (wrzesień, październik) oraz zimą przed złożeniem jaj (styczeń-luty). W okresie tokowania pod koniec zimy ich hukanie słychać całymi nocami. Aktywny o zmierzchu i świcie i w nocy. Gdy nie poluje, siada w eksponowanych miejscach. W dzień przesiaduje na półce skalnej albo na grubej gałęzi w koronie drzewa, przy pniu. W locie dość szybko, płytko i sztywno uderza skrzydłami. Lot nieco chwiejny, potrafi robić nagłe zwroty. Bardzo pchłochliwy na niepokojenie, spłoszony z gniazda może porzucic lęg. Jego skrytość utrudnia obserwacje, choć łatwiej go usłyszeć.
„Pu-hu” lub „PHUoo” – zabawa ortofoniczna.
Dziecko naśladuje głos wydawany przez puchacza „pu-hu” lub „PHUoo”.
Puchacz zwyczajny- lepienie z masy solnej
• Rozwijanie umiejętności plastyczno – technicznych,
• Wdrażanie do estetycznego wykonania prac.
Pomoce: masa solna, prawdziwe ptasie pióra,
Dziecko otrzymuje masę solną z której lepi sylwetę ptaka, do ulepionej sylwety wciska pióra komponując skrzydła i ogon.
„Dzięcioł – ptak chroniony” – słuchanie wiersza „Dzięcioł” Doroty Kossakowskiej. Rozmowa z dzieckiem na temat pożyteczności jego pracy w lesie.
DZIĘCIOŁ – Dorota Kossakowska 
Kto tak hałasuje?
Kto tak głośno stuka?
To pan dzięcioł w korze drzewa
pożywienia szuka.
W dzień ciężko pracuje,
w nocy smacznie śpi.
I stado korników
pewnie mu się śni.
Ćwiczenia grafomotoryczne:
– Przygotowanie dzieci do nauki pisania – propozycje zabaw dla dzieci:
https://mojedziecikreatywnie.pl/pobieranie
„Uczuciowe domino” – zabawa twórcza
– Rozwijanie umiejętności pracy mimiką twarzy
„Emocje”, siedzicie razem z dzieckiem na dywanie, jedna osoba pokazuje minkę do dziecka. Dziecko odtwarza pokazaną minę. Następnie wymyśla swoją minę i pokazuje kolejnej osobie siedzącej po jego prawej stronie. Zabawa trwa, aż wszyscy w kole wymyślą minki, np. radość, smutek, gniew, złość, zdziwienie itd.
